MANITU

Ο Samuel Beckett βρίσκει στέγη στο Manitu (παλαιά Βόλου) και το Τέλος του Παιχνιδιου σε προκαλεί να κουβεντιάσεις με τον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Κάθε Τρίτη, Τετάρτη & Πέμπτη στις 22:00 μέχρι τις 10/4/08.

«Δεν υπάρχουν πράγματα παρά μονάχα ανώνυμα πράγματα ούτε ονόματα, αλλά ονόματα των μη πραγμάτων…»

coffee table mUsik

Πόσοι τρόποι υπάρχουν να κρατήσεις μια κούπα καφέ; Αν τους γνωρίζεις και αντιλαμβάνεσαι τη σημασία του αντικειμένου της όπως ο Μπαλζάκ πως προσεγγίζεις τους χώρους που διαχέεται το bunna; Ίσως απλώς αδιαφορείς για τις δραστηριότητες στον Τροπικό του Καρκίνου και του Αιγόκερου. Φρεσκοκομμένος είτε στωικός κάπου στο πάτωμα από χθες ειναι δικός σου και είναι εσύ.
Τα coffee table αντικείμενα έχουν να κάνουν κυρίως με την παραγόμενη αλυσιδωτή αντίδραση των συναισθημάτων μας που αντιδρούν με καταλύτη την ατμόσφαιρα, η οποία εξαρτάται από τα θραύσματα γύρω μας είτε υλικά όπως κούπες, περιοδικά, καπνός είτε άυλα οπως τα κομμάτια της συνείδησης που διοχετεύουμε στον χώρο ή ο χρόνος. Ο φόνος του Άραβα στον ''Ξένο'' του Καμύ για παράδειγμα αποκτά άλλη διάσταση όταν διαβάζεται χύμα κάπου κάτω στην πλατεία του Duomo στην Φλωρεντία, πολυσύχναστη, τουριστική, αναγεννησιακή και διαφορετική στο σπίτι σου. Είναι μια άλλη εμπειρία κάθε φορά με τον ευατό σου να επαναπροσδιορίζεται συνεχώς δομώντας και αποδομώντας βιώματα ειτε δικά σου είτε ξένα.
Αυτό προσπαθούν να επιτύχουν αυτά που λέμε coffee table αντικείμενα. Αυτήν την υπερσύνδεση. Το να αφουγκραστείς.
Κατ' επέκταση έρχεται αυτό που έλεγε ο John Cage. Το να αφουγκράζεσαι τον κόσμο γύρω σου. Το να αφουγκράζεσαι σε ένα επόμενο βήμα τους ήχους γύρω ως απλούς ήχους. Την κίνηση που ποτέ δεν είναι ίδια. Η σιωπή που μεταφράζεται συχνότερα πια σε κίνηση (traffic).
Μια υπερπτύχωση, ένα είδος απεριόριστου-περατού.
Μετά τον θάνατο του θεού, έρχεται ο θάνατος του ανθρώπου για να ακολουθήσει μια νέα μορφή, ένα είδος νιτσεϊκού υπερανθρώπου που κατά τον Ρεμπώ θα έχει τη δυνατότητα να συλλαμβάνει αποσπάσματα άλλων κωδικών, θα αναδέχεται την εποπτεία και την φροντίδα των ζώντων οργανισμών και πιθανότατα να βρει έναν πιο ενδιαφέρον τρόπο να κρατάει μια κούπα καφέ και η μουσική που θα ακούει...

(για τις δυο ισπανίδες και το pampero)